Het is nooit te laat om te worden wie je had kunnen zijn!

Authentiek zijn is niet alleen wie we zijn - het is waar we aan werken om authentiek te zijn. Authenticiteit verschijnt niet als bij toverslag omdat we eraan denken of erover praten. We moeten onze schaamte onder ogen zien, onze angsten confronteren, vallen, weer opstaan en onthouden dat we allemaal mensen zijn, die op onze eigen unieke manier dezelfde weg afleggen.

Gisteren werd ik 40. Ik ging zitten en dacht na over mijn leven: waar ik vandaan kwam, wat ik heb meegemaakt en hoe ver ik ben gekomen. Ik huilde om het kind in mij dat zichzelf niet kon beschermen in moeilijke tijden. Ik huilde om alle strijd die ik moest doorstaan, om het verlaten van mijn land en om de dierbaren en herinneringen die ik moest achterlaten. En op dat moment realiseerde ik me hoe ik van mezelf ben gaan houden. Mijn innerlijke reis was een achtbaan van emoties, die me dwong om dieper te kijken naar elke fase van mijn leven en naar elke persoon die mijn pad kruiste. Ik onderzocht het gedrag van mijn ouders en broers en zussen en zag hoe de uitdagingen van mijn geliefde broer mijn kijk op mijn eigen leven veranderden.

Nu wil ik één eenvoudige waarheid met je delen: geloof en vertrouw op je moeiteloze reis. Leun achterover en geniet van het uitzicht - het zal niet altijd zonnig zijn; soms is het donker en regenachtig. Maar hou van je leven zoals het is en toon jezelf de compassie die je verdient. Er is niets dat meer voldoening geeft dan het leven dat je hebt gekregen op een echt authentieke manier te beleven.